مجموعه رویای خاموش اثر سمیرا خاکپور
خلسه گاه
دلم درگیرو.
قلبم خسته و .
جانم پر از اندوه
سرم در انهدام فکر پوچی ،
مانده در حسی تخیل گونه،
در خالی شدن های پیاپی ،
مثل موجی ،کف براورده
به ساحل می زند خود را.
امیدی نیست، سر ها می شکافد،
صخره پابرجا
به امواج آرزومندست.
دلم تنهاست
کوه دردمندی،
مانده بردوشم .
روانم خسته در پاگردِ بالا رفتن از خویش است،
اما ؛ جانم آزردست.
هوا تب کرده از هُرم نفسهایم
چه تدبیری کنم ،تنهای تنهایم
چه کس دست مرا در پینه گاهِ خلسه از رخوت برون آورده در مسلخ؟
کسی آیا ،به هنگام ، این تن آلوده ی درد مرا یاریگری کردست؟
بگو با مردمان ِ چشمِ دنیا خواهِ بی پروا،
بگو با مردمانِ زاده ی حوٓا
چه اهنگی، چه بیتی ،مطلع بیداری از خویش است؟
بزن بر تارک ناقوس
بیفروز آخُرِ فانوس
به پا کن قامتی بالاتر از دیدار آتشگاه
بگو سر از گریبان های ناچاری برون آرند؛
اینجا عاشقان مغشوش و بیمارند.
من از حسی که با سوزانیه صحرا هم اغوش است میدانم،
غریب و خسته روزی پشت تحسینِ هزاران شاخه، جان خواهم سپردن
درغروبی پشت پرچین ها.
دلم درگیرو.
قلبم خسته و .
جانم پر از اندوه
سرم در انهدام فکر پوچی ،
مانده در حسی تخیل گونه،
در خالی شدن های پیاپی ،
مثل موجی ،کف براورده
به ساحل می زند خود را.
امیدی نیست، سر ها می شکافد،
صخره پابرجا
به امواج آرزومندست.
دلم تنهاست
کوه دردمندی،
مانده بردوشم .
روانم خسته در پاگردِ بالا رفتن از خویش است،
اما ؛ جانم آزردست.
هوا تب کرده از هُرم نفسهایم
چه تدبیری کنم ،تنهای تنهایم
چه کس دست مرا در پینه گاهِ خلسه از رخوت برون آورده در مسلخ؟
کسی آیا ،به هنگام ، این تن آلوده ی درد مرا یاریگری کردست؟
بگو با مردمان ِ چشمِ دنیا خواهِ بی پروا،
بگو با مردمانِ زاده ی حوٓا
چه اهنگی، چه بیتی ،مطلع بیداری از خویش است؟
بزن بر تارک ناقوس
بیفروز آخُرِ فانوس
به پا کن قامتی بالاتر از دیدار آتشگاه
بگو سر از گریبان های ناچاری برون آرند؛
اینجا عاشقان مغشوش و بیمارند.
من از حسی که با سوزانیه صحرا هم اغوش است میدانم،
غریب و خسته روزی پشت تحسینِ هزاران شاخه، جان خواهم سپردن
درغروبی پشت پرچین ها.
سمیرا خاکپور
تاریخ ثبت اشعار : 1399/05/17
سرقت ادبی از این مجموعه شعر پیگرد قانونی دارد
شعر شمالی - فرشته گلدوست طالکوئی
سمیرا ,خسته ,ها ,رویای ,مرا ,سر ,از خویش ,رویای خاموش ,کن قامتی ,پا کن ,قامتی بالاتر
درباره این سایت