زمستان
اجاق سرخ دارد خان، زمستان را نمی بیند
که سگ دوها برای لقمه ای نان را نمی بیند
سرش را کرده پنهان زیر برف اینجا سگ گله
که گرگ هار در تن پوش چوپان را نمی بیند
شقایق ها به زیر چکمه های ظلم پامالند
کسی دشتی که اکنون شد بیابان را نمی بیند
چنان اسفند جا خوش کرده در تقویم مردم که
کسی پایان این ناخوانده مهمان را نمی بیند
میان آدم و انسان همیشه مرز باریکیست
چه حیوان است انسانی که انسان را نمی بیند
تبانی کرده دستی گربه ی این نقشه را کُشته
خدا چندیست در این نقشه ایران را نمی بیند
اجاق سرخ دارد خان، زمستان را نمی بیند
که سگ دوها برای لقمه ای نان را نمی بیند
سرش را کرده پنهان زیر برف اینجا سگ گله
که گرگ هار در تن پوش چوپان را نمی بیند
شقایق ها به زیر چکمه های ظلم پامالند
کسی دشتی که اکنون شد بیابان را نمی بیند
چنان اسفند جا خوش کرده در تقویم مردم که
کسی پایان این ناخوانده مهمان را نمی بیند
میان آدم و انسان همیشه مرز باریکیست
چه حیوان است انسانی که انسان را نمی بیند
تبانی کرده دستی گربه ی این نقشه را کُشته
خدا چندیست در این نقشه ایران را نمی بیند
فاطمه اتحاد
تاریخ ثبت شعر : 1399/01/20
تاریخ ثبت شعر : 1399/01/20
شعر شمالی - فرشته گلدوست طالکوئی
نمی ,کرده ,انسان ,زمستان ,نقشه ,آدم ,را نمی ,این نقشه ,باریکیستچه حیوان ,مرز باریکیستچه ,همیشه مرز
درباره این سایت