پیک سحر
دلم شبیه آیِنه ای پینه بسته ، بیمار است
سکوت ، پیش من آن ناگریز اجباری است
سکوت در قِبَلِ هر چه رفت ، ناچار است
نپرس از دل من کودتای خاموشی است
نیا به کوچه ی ما حال و روز من زار است
همیشه مثل کسی بوده ام که می ترسد
شکوفه های جهان در نگاه من خار است
کسی بجز من و پیک سحر نمی داند
که ناله های من از نامه های دلدار است
اگر بهار بیاید دوباره سرمستیم
هنوز باغ نمرده است و عشق بیدار است
دنیا زینالی
تاریخ ثبت شعر : 1399/02/20
شعر شمالی - فرشته گلدوست طالکوئی
های ,، ,پیک ,سحر ,کسی ,استسکوت ,پیک سحر ,و پیک ,من و ,بجز من ,کسی بجز
درباره این سایت