غم آزرده
رفتی و وسعت دلتنگی من بسیار است
انتظار تو کنون باعث استمرار است
طاقتی نیست مرا گوش بده حرف نزن
این چنین سردتر از قبل نشو خیره به من
چند سالی است فقط ، چشم به من دوخته ای
روح حساس مرا در طلبت سوخته ای
بعد تو آینه سرگرم تماشای من است
بی جهت غرق من و در پی افشای من است
کاسه ی صبر من از شدّت غم لبریز است
دل طوفان زده ام همسفر پاییز است
رفتی و یاد تو شد هجمه ای از درد به من
خواهشا" دیر نکن باز تو برگرد به من
کوچه گردی شده ام بی تو در آغوش زمان
شده ام بی تو من انگار فراموش زمان
پر و بال سفرم نیست پس از هجرانت
لعنتی؛ خانه برانداز شده، چشمانت
باد می آید و من درخطر طوفانم
خط زدی بر همه ی باور و اطمینانم
شده ای میوه ی ممنوعه ی باغ ابدی
می دهد بی تو مرا پنجره احساس بدی
رفتی و بی تو پُر از درد شدم می فهمی؟
بی تو از روی زمین طرد شدم می فهمی؟
خواهشا پای نزن روی رگ احساسم
من که بر حال خوشت با دگران حساسم
مانده ام در گرو هاله ای از شک و یقین
آه ای یار سفر کرده دلم خورده زمین
یا بیا خاطر ِآزرده من شاد بکن
یا مرا از غم عشق خودت آزاد بکن .
فرشته گلدوست طالکوئی
تاریخ ثبت شعر : 1398/08/07
تاریخ ثبت شعر : 1398/08/07
شعر شمالی - فرشته گلدوست طالکوئی
تو ,غم ,بی ,ام ,ای ,مرا ,بی تو ,فرشته گلدوست ,از درد ,ای از ,شدم می
درباره این سایت