مجموعه رهایی اثر خجسته ناطق
موج نور
بیا به ذهن افق چون فلق خطورکنیم
چو موج نور ز هفت آسمان عبورکنیم
بیا به وسعت صدکهکشان ستاره شویم
علاج ظلمت شب های سوت و کور کنیم
شویم ساقی و از کوثر زلال سحر
به جام شب زدگان بادهٔ طهور کنیم
بیا چو فجر یقین از ورای تاریکی
ز مشرق دل شک آوران ظهور کنیم
به کور چشمی خفاش های شب باور
از آفتاب رخ دوست کسب نور کنیم
بیا عطای سلیمان به هیچ انگاریم
به رزق و روزی خود اکتفا چو مورکنیم
بیا به همت دستان پینه بستهٔ خود
ز بهر کسب تعالی وسیله جور کنیم
دهید مژده که فردای بهتری داریم
به شرط آنکه دراین برهه دل صبورکنیم
بیا به ذهن افق چون فلق خطورکنیم
چو موج نور ز هفت آسمان عبورکنیم
بیا به وسعت صدکهکشان ستاره شویم
علاج ظلمت شب های سوت و کور کنیم
شویم ساقی و از کوثر زلال سحر
به جام شب زدگان بادهٔ طهور کنیم
بیا چو فجر یقین از ورای تاریکی
ز مشرق دل شک آوران ظهور کنیم
به کور چشمی خفاش های شب باور
از آفتاب رخ دوست کسب نور کنیم
بیا عطای سلیمان به هیچ انگاریم
به رزق و روزی خود اکتفا چو مورکنیم
بیا به همت دستان پینه بستهٔ خود
ز بهر کسب تعالی وسیله جور کنیم
دهید مژده که فردای بهتری داریم
به شرط آنکه دراین برهه دل صبورکنیم
خجسته ناطق
غزلی برای هیچ کس
دچارم به چشم زلیخائیت
شدم عاشق شورو شیدائیت
زلیخاتری از همه دلبران
چگونه کنم وصف زیبائیت
غزل بارد از کنج لب های تو
بخوان با لبان شکرخوائیت
نکش بی گنه یوسفت را عزیز
که می سوزد از سوز تنهائیت
به وجد آورم باغزل های ناب
و با شور و حال تماشائیت
خجسته ناطق
دچارم به چشم زلیخائیت
شدم عاشق شورو شیدائیت
زلیخاتری از همه دلبران
چگونه کنم وصف زیبائیت
غزل بارد از کنج لب های تو
بخوان با لبان شکرخوائیت
نکش بی گنه یوسفت را عزیز
که می سوزد از سوز تنهائیت
به وجد آورم باغزل های ناب
و با شور و حال تماشائیت
خجسته ناطق
ترس
من از مردن نمی ترسم ولی از درد می ترسم
از آن دردی که عشقش بر سرم آورد می ترسم
نمی ترسیدم از عاشق شدن اما از آن روزی
که خواندم قصه مجنون صحراگرد می ترسم
ندارم هیچ امیدی نه شور و شوق و غوغایی
من از این حالت افسرده و دلسرد می ترسم
زبس نا مردمی دیدم ز نامردان این دوران
به هر جایی که بینم سایه ای از مرد می ترسم
من از مردن نمی ترسم ولی از درد می ترسم
از آن دردی که عشقش بر سرم آورد می ترسم
نمی ترسیدم از عاشق شدن اما از آن روزی
که خواندم قصه مجنون صحراگرد می ترسم
ندارم هیچ امیدی نه شور و شوق و غوغایی
من از این حالت افسرده و دلسرد می ترسم
زبس نا مردمی دیدم ز نامردان این دوران
به هر جایی که بینم سایه ای از مرد می ترسم
خجسته ناطق
تاریخ ثبت اشعار : 1399/05/28
سرقت ادبی از این مجموعه شعر پیگرد قانونی دارد
شعر شمالی - فرشته گلدوست طالکوئی
های ,چو ,شب ,ز ,نور ,کور ,از این ,شور و ,ولی از ,از درد ,می ترسماز
درباره این سایت