مجموعه فیروزه خانه اثر سمیه مومنی
غم بی شمار
درسینه ام به غیر غم بی شمار نیست
وقتی کسی به خاطر من بی قرار نیست
تقدیر تلخ ماست دمادم گریستن
شور است بختمان، گله از روزگار نیست
"تقویم ها دروغ نوشتند بعد تو"
در سرزمینمان، خبری از بهار نیست
سرما گرفته جان درختان شهر را
حتی پرنده ای به روی شاخسار نیست
من دلخوشم به خواب و خیالی و خاطری
بیچاره من که دلخوشی ام ماندگار نیست
هرچند سخت میگذرد روزگار عشق
بدبخت آن دلی که به عشقت دچار نیست
درسینه ام به غیر غم بی شمار نیست
وقتی کسی به خاطر من بی قرار نیست
تقدیر تلخ ماست دمادم گریستن
شور است بختمان، گله از روزگار نیست
"تقویم ها دروغ نوشتند بعد تو"
در سرزمینمان، خبری از بهار نیست
سرما گرفته جان درختان شهر را
حتی پرنده ای به روی شاخسار نیست
من دلخوشم به خواب و خیالی و خاطری
بیچاره من که دلخوشی ام ماندگار نیست
هرچند سخت میگذرد روزگار عشق
بدبخت آن دلی که به عشقت دچار نیست
سمیه مومنی
انتظار
چقدر غم به دل روزگار می آید
شراره بر جگر سوگوار می آید
به لطف قسمت و تقدیر، خون دل هر شب
به میهمانی این لاله زار می آید
چه گریه ها که نکرده است مردم چشمم
صدای ناله ازین جویبار می آید
دلم خوشست که بعد از سیاهی اسفند
به باغ ماتم ما هم، بهار می آید
نگاه کن به غباری که در دل جاده است
سواری از پس این انتظار می آید
سمیه مومنی
چقدر غم به دل روزگار می آید
شراره بر جگر سوگوار می آید
به لطف قسمت و تقدیر، خون دل هر شب
به میهمانی این لاله زار می آید
چه گریه ها که نکرده است مردم چشمم
صدای ناله ازین جویبار می آید
دلم خوشست که بعد از سیاهی اسفند
به باغ ماتم ما هم، بهار می آید
نگاه کن به غباری که در دل جاده است
سواری از پس این انتظار می آید
سمیه مومنی
کریم عالم
کنج دنجی در هیاهوی جهان داریم ما
تا میان سینه از مهرت نشان داریم ما
خانه ی ویران دل با مهر تو قیمت گرفت
در خراب آبادمان، گنج نهان داریم ما
ما نمک پرورده ی خوان کریم عالمیم
شامل لطفیم اگر در سفره نان داریم ما
خاک سرد مرده ایم و تشنه ی یک جرعه نور
دست بر دامان لطف آسمان داریم ما
ما کبوترهای قبر خاکی صحن تواییم
کنج ایوان خیالی آشیان داریم ما
تا گذر کرد از مزارت باد صحرا، گریه کرد
چون نسیم از داغ تو اشک روان داریم ما
از غم تشییع سرخت، ذره ذره سوختیم
تا ابد درسینه مان، داغ گران داریم ما
واژه حیران مانده بین مدح و اشک مرثیه
در بهار شوق، اندوه خزان داریم ما
کنج دنجی در هیاهوی جهان داریم ما
تا میان سینه از مهرت نشان داریم ما
خانه ی ویران دل با مهر تو قیمت گرفت
در خراب آبادمان، گنج نهان داریم ما
ما نمک پرورده ی خوان کریم عالمیم
شامل لطفیم اگر در سفره نان داریم ما
خاک سرد مرده ایم و تشنه ی یک جرعه نور
دست بر دامان لطف آسمان داریم ما
ما کبوترهای قبر خاکی صحن تواییم
کنج ایوان خیالی آشیان داریم ما
تا گذر کرد از مزارت باد صحرا، گریه کرد
چون نسیم از داغ تو اشک روان داریم ما
از غم تشییع سرخت، ذره ذره سوختیم
تا ابد درسینه مان، داغ گران داریم ما
واژه حیران مانده بین مدح و اشک مرثیه
در بهار شوق، اندوه خزان داریم ما
سمیه مومنی
تاریخ ثبت اشعار : 1399/07/
سرقت ادبی از این مجموعه شعر پیگرد قانونی دارد
شعر شمالی - فرشته گلدوست طالکوئی
داریم ,دل ,غم ,روزگار ,بهار ,ی ,غم بی ,سمیه مومنی ,داریم ماتا ,داریم ماما ,در سفره
درباره این سایت