هر جا که می روم - وحیده تقی پور شاهشکوهی

هر جا که می روم

آواره می کنی ودلم مبتلای توست

شیرین تر از تمامی دنیا بلای توست

یک سیب در هبوط تنم جان گرفته و

صد نقطه چین میان من وچشمهای توست

" تو باتمام حادثه ها فرق می کنی"

نا ممکنی که جرات امکان برای توست

ازتو فرار می کنم اما چه حکمت است

هرجا که می دوم همه جا جای پای توست

شیطان نبوده ای که ببینی چه می کشد

عصیانگری که خیروشرش هم به پای توست

بغضم که در درون خودم آب می شوم

تا نشنوی که داغ دل از های های توست

در من غروب می کنی ای آفتاب من

اما طلوع هر سحراز ابتدای توست

آتشفشان وسیل که باشی ، هنوز هم

فرقی نمی کند، نفسم در هوای توست

وحیده تقی پور شاهشکوهی

تاریخ ثبت شعر : 1398/10/25

جا ,کنی ,پور ,های ,تقی ,پای ,که می ,می کنی ,هر جا ,تقی پور ,جا که