نقاب
پنهان شده ام پشت نقابی که نپرس
آشفته ام از دیدن خوابی که نپرس
تردید ندارم به تو بر می گردد
از سوزِ دلم، درد و عذابی که نپرس
من قافیه ای سوخته در یک شعرم
پنهان شده ام لای کتابی که نپرس
این بغضِ ترَک خورده فرو ریختنی ست
بر چشمه ی چشمانِ پُرآبی که نپرس
باید برسد آه. صدایم به کسی!
فریاد رَسِ حال خرابی که نپرس
آواز تو و عشق تو از دور خوش است
هر بار رسیدم به سرابی که نپرس
حالا که به پایانِ خودم نزدیکم
باید بزنم حرف حسابی که نپرس
این درد گریبانِ تو را می گیرد
تو می رسی آخر به جوابی که نپرس!
تاریخ ثبت شعر : 1398/07/19
شعر شمالی - فرشته گلدوست طالکوئی
تو ,ام ,نپرساین ,درد ,نوران ,استهر ,که نپرساین ,شده ام ,سرابی که ,به سرابی ,رسیدم به
درباره این سایت