تعهد
یه آتشفشان توو گلوم لازمه
یه آتشفشان توو گلوم لازمه
چشامو ببندم بکوبه غمو
یه ساله که میلغزه بغضِ گلوم
تو رفتی و من غرقِ بارونَمو
تو رفتیو این خونه زندون شده
یه آدم توو تنهایی حیرون شده
نمی دونم این فاصله از کجاست
که سهمم ازت بویِ بارون شده
نمی دونم از چی باید بگذرم
درست لحظه ای که گذشتی ازم
هنوز عکس تو روی میزِ منه
کسی که نمی پرسه حالی ازم
با اینکه دیگه سهمی از تو ندارم
هنوزم به یادت تعهد دارم
توی خونه ای که پر از عطرته
مگه می شه ابر باشه و من نبارم؟
تو رفتیو این خونه زندون شده
یه آدم توو تنهایی حیرون شده
نمی دونم این فاصله از کجاست
که سهمم ازت بوی بارون شده
زهرا شادباش
تاریخ ثبت شعر : 1398/11/19
شعر شمالی - فرشته گلدوست طالکوئی
دونم ,توو ,خونه ,شدهنمی ,حیرون ,زندون ,تنهایی حیرون ,دونم این ,توو تنهایی ,خونه زندون ,رفتیو این
درباره این سایت