خانم شیوا کاظمی (الهام)
- عضو کانون شعر ایران
- شاعر و نویسنده
- عضو کانون شعر ایران
- شاعر و نویسنده
- دکلماتور
- متولد : 1372/06/21
- تحصیلات : فوق دیپلم مهندسی معماری
آثار ادبی چاپ شده:
جهت رویت اشعار ثبت شده اینجا کلیک کنید
مختصری از زبان شاعر :
من در آثارم سعی دارم درد و شادی تمام انسانها را بیان کنم.
تو دیگر بر نمی گردی
تند بادی از پنجره در صورتم پخش شد،
شالم که افتاد،
قهوه ام ریخت.
ناخود آگاه تصویر تو را از پشت سر دیدم،
آنقدر واقعی بودی،
که گویی میکل آنژ»
تو را در کفِ فنجانم ریخته باشد،
و بابا وَنگا» آب پاکی را کف دَستهام!
تو مرا خیلی وقت است که در ذهنت فراموش کردی
آنکه به من زنگ میزند کالبُد سرباز بی روحی ست
که در سردترین نقطه
انجام وظیفه میکند،
و روزها را مع میشمارد برای گریز
این روزها
سرد ترین نقطه ی جهان،
دستهای من است.
می شماری،
می لرزم!!!!
می شماری،
یخ می بندم!!!
می شماری،
می شکنم!!!!
می شماری،
می میرم!
تند بادی از پنجره در صورتم پخش شد،
شالم که افتاد،
قهوه ام ریخت.
ناخود آگاه تصویر تو را از پشت سر دیدم،
آنقدر واقعی بودی،
که گویی میکل آنژ»
تو را در کفِ فنجانم ریخته باشد،
و بابا وَنگا» آب پاکی را کف دَستهام!
تو مرا خیلی وقت است که در ذهنت فراموش کردی
آنکه به من زنگ میزند کالبُد سرباز بی روحی ست
که در سردترین نقطه
انجام وظیفه میکند،
و روزها را مع میشمارد برای گریز
این روزها
سرد ترین نقطه ی جهان،
دستهای من است.
می شماری،
می لرزم!!!!
می شماری،
یخ می بندم!!!
می شماری،
می شکنم!!!!
می شماری،
می میرم!
پنجره ی نیمه باز را باد بست!
آنقدر محکم
که بغض پنجره ترکید،
دستهایم لرزید
و اتاقم سرد شد،
ناگهان
سیلی باد
فنجان را شکست و
من زمین خوردم؛
آنقدر محکم
که صدای بابا وَنگا با شیشه ها
در گوشم شکست،
.
.
.
تو دیگر بر نمی گردی!.
آنقدر محکم
که بغض پنجره ترکید،
دستهایم لرزید
و اتاقم سرد شد،
ناگهان
سیلی باد
فنجان را شکست و
من زمین خوردم؛
آنقدر محکم
که صدای بابا وَنگا با شیشه ها
در گوشم شکست،
.
.
.
تو دیگر بر نمی گردی!.
شیوا کاظمی
بودِ جاودان
در دنیای مطرودَم
حتی اگر در فانی نرگسهای زرد
سنگر بگیرم
باز هم
حسِ بودَن» از نبودَن» زیباترست،
وقتی پای تو در میان باشد.
شراب صد ساله ام!
که ابتدا نرگس زار موهایت را باید تنفس کرد،
سپس آغوشت را سر کشید.
بودِ» جاودان تویی
خوب می دانستم!
اما اثباتِ این حقیقت غایی
روزی به من تفهیم شد
که تنها پیراهنت حد فاصل تو با من گشت.
امروز نیستی!
نَبودمان هر لحظه به من نزدیک تر !!
دوستت دارم ها خفقان گرفته اند،
در سرطان حنجره ام!
و انتقام جایز نیست
با مبتلایی که تنها یک جا تو را پیچاند
و آن هم لبهایش بود
نیستی.
و در جنگ نابرابر نبودَن با بودَن،
حسرت هفت جانت
قَدَر تَر از تَن نیمه جانم
یک بار دیگر
تو را می خواهد
خود را در آغوشم بریز
تا این بار روی سینه ام
نرگسهای نامیرا متولّد شوند،
می خواهم
در آغوش تو بمیرم.!!!
در دنیای مطرودَم
حتی اگر در فانی نرگسهای زرد
سنگر بگیرم
باز هم
حسِ بودَن» از نبودَن» زیباترست،
وقتی پای تو در میان باشد.
شراب صد ساله ام!
که ابتدا نرگس زار موهایت را باید تنفس کرد،
سپس آغوشت را سر کشید.
بودِ» جاودان تویی
خوب می دانستم!
اما اثباتِ این حقیقت غایی
روزی به من تفهیم شد
که تنها پیراهنت حد فاصل تو با من گشت.
امروز نیستی!
نَبودمان هر لحظه به من نزدیک تر !!
دوستت دارم ها خفقان گرفته اند،
در سرطان حنجره ام!
و انتقام جایز نیست
با مبتلایی که تنها یک جا تو را پیچاند
و آن هم لبهایش بود
نیستی.
و در جنگ نابرابر نبودَن با بودَن،
حسرت هفت جانت
قَدَر تَر از تَن نیمه جانم
یک بار دیگر
تو را می خواهد
خود را در آغوشم بریز
تا این بار روی سینه ام
نرگسهای نامیرا متولّد شوند،
می خواهم
در آغوش تو بمیرم.!!!
شیوا کاظمی
شعر شمالی - فرشته گلدوست طالکوئی
تو ,ام ,شیوا ,شماری، ,پنجره ,کاظمی ,می شماری، ,تو را ,شماری، می ,به من ,تو دیگر
درباره این سایت